�

Vakkas Dogantekin

Bir süredir Facebook’ta aktif olan ‘Müslüman Ermeniler’ sayfasını dikkatle takip ediyorum. Türkiye’nin değişik yerlerinden, en çok Hemşin’den Ermeni asıllı, tamamen Türkiyeli, Türkçe konuşan, şehadet getirerek vefat eden, Ermeni kimliğini sonradan öğrenen veya yıllarca bilerek gizleyip, ununu eleyip eleğini asınca ben Ermeniyim diye ortaya çıkan bireylerin hikayelerini paylaşıyorlar. Paylaşımları ekseriyetle sitem dolu. Ermeni Patrikhanesi müslümansanız sağda solda Ermeniyiz demeyin diyormuş. Patrikhane de PKK gibi Kurd = Kaleşnikoflu militan mantığında Ali kıran baş kesen oldugu için ‘Ermeni = Türk düşmanı ve Hristiyan’ fetvasında diretiyormuş. Kendileriyse Ermeni kimlikleriyle gurur duymanın yanında müslüman ve Türkiyeli kimliklerine de saygı gösterilmesini istiyor.

Ermeni şer planlarının tasarlandığı yer olan Patrikhane’den müslüman Ermenilere zerre kadar fayda dokunmaz. Sürekli dışlanacak, hatta düşmanın gönül dünyasına meyil gösterdikleri için daha da nefret edilecekler. Kilise ve diyaspora ASALA Eylem planına sahip iki yapılanma. Türkiye’nin yeryüzünde gerçek anlamda tek düşmanı kalırsa bu da diyaspora ve kilisesiyle Ermenistan olacak.

Peki, Ermeni çetelerin katliamına uğramış müslüman Türk ve Kürtlerin bu cemaate olan bakışı nasıl olacak? Ermeni diye nefret mi edilecekler, müslüman diye pas mi geçilecekler? Bu vatandaşlarımız bence Türk ve Kürtlerden de çok ümitvar olmamalı. O kadar kan akmış ki din kardeşiyiz deyip hafızayı silmek, beyne reset atmak çok mümkün değil.

Peki ne Hristiyan Ermenilere ne de müslüman Türklere yaranamıyor diye bu cemaat inancından vaz mı geçecek, dinden mi soğuyacak? İşte bu çetin durum da onların imtihanı. Büyük şair İsmet Özel benzer bir sorunu yaşadı. Müslümanlardan çok destek görmediğini beyan edip Türkçü çizgiye meyletti. Canım kardeşim, sen şiirlerinde Allah sevgisini kuldan sana sevgi gelsin diye mi işliyorsun?

Allah, sabretsin diye Eyüp peygambere hastalıkları, Yunus peygambere balığın karnında hapsi, Cimbom taraftarına Sabri Sarıoğlu’nu vermiş. Bu Ermeni vatandaşlarımız da sabredip, sabrın sonundaki selamete erişen dervişler olacaklar inşallah. Sitem etmek veya bir yerlerden başlarının okşanmasını beklemek ihlası ve takvayı zedeler. Herkese ve her şeye rağmen Allah diyebilmek büyük nasiptir, garantisini ben veremem ama ulemaya ve kitaplara göre ahirde mükafatı büyüktür. Bu da geçer Ya Hu diyenlerden olup kazanacaklar.

Haberx�

�

�