Ermeni Soykırımı’nın tarihine dair on binlerce belge bulunuyor. Ermeni Soykırımı yıllarında yabancı ve Ermeni fotoğrafçıların çektiği yüzlerce fotoğraf katliamın kanıtıdır. Her geçen yıl Ermeni Soykırımı ve sonuçlarını kanıtlayan yeni fotoğraflar ortaya çıkıyor. Ermeni Soykırımı Müze-Enstitüsü ‘Ermeni Soykırımı hakkında 100 fotoğraf hikayesi’ başlığı altında katliamın fotoğraflarını bir araya topladı. Fotoğrafların bir kısmı ArmenianGenocide100.org devamlı olarak sunuluyor.

Yozgatlı Kıgemes ve Rebeka Kürkçyanların düğün fotoğrafıdır (Yozgat, 1910). Kürkçyan ailesinden kalan tek şey. Fotoğraf, zamanla yıpranmış, ortadan ikiye bölünmüş, daha sonra yapıştırılmış. Arkasındaki el yazısında ailenin kaderi ve fotoğrafın kurtarılma hikayesi yazıyor.

1915’te, ‘Tehcir yasası’ kabul edildikten sonra, Batı Ermenistanlıların kitlesel tehciri başladı ve barışçı halka karşı benzeri olmayan şiddet uygulandı. Ermenileri dinlerini reddetmeye zorluyorlardı. Mezopotamya çöllerine – Der Zor, Rasulayn ve Meskene’ye doğru kitlesel sürgün başladı.
Kgemes Kürkçyan, 1915’te Yozgat’tan Der Zor’a sürgün edilmiş. Eşi Rebeka, eşinin tutuklanmasından ve öldürülmesinden sonra, bir şekilde kaçıp Yozgat yaşanan dehşetten kurtulmuş. Eşinden kalan tek hatıra bu fotoğraftır. Rebeka, katlayıp saklamış, böyelce aileden kalan tek değerli parçayı kurtarmış.

“Barbar grupların, henüz ölmeyen insanların bedenlerine nasıl vahşetle işkence ettiklerini gördüm. Ayaklarından ve ellerinden çekiyorlardı. Polis ve jandarma, Müslüman kalabalığa sevindirmek için tarifsiz hale gelmiş cesetlere ateş ediyordu. Aynı grup daha sonra ‘Yaşasın Almanya’ bağırarak Alman hastanesine doğru ilerledi.Müslümanlar, Ermenilere böyle davranmanın tek suçlusu Almanya’nın olduğunu tekrarlıyorlardı”.

Armeniab Genocide�

�