16 Ocak 2015
Murat Kahraman (Der.) Gökyüzünü Kaybeden Kartal, Dersimli bir Ermeni ailenin, Hozatlı Gregoryan’ların anılarını ortak belleğimize sunuyor. “Tabii biz Türkçe dilini bilmiyorduk. Ama içimizde bu dili bilenler vardı. Onların söylediğine göre, Uşak ahalisi bizi vahşi zannetmiş. ‘Bunlar da bizim gibi insan. Bunların kuyrukları yok!’ diyorlarmış.”
“‘Bak,’ dedi. Parmağını bana doğru düzeltti. ‘Sen Ermenisin!’ dedi. Ben sustum. Cevap veremedim. ‘Babanın adı Ali Beyros.’ Sonra odanın içinde gezmeye başladı. ‘Beyros ismi ne Kürtlerde ne de Türklerde vardır.’”
“Onlardan bir kötülük beklemiyorduk.”
Dersim katliamı, son yıllarda yapılan yayınlarla, “herkesin bildiği sır” olmaktan çıktı. Katliamın daha az konuşulan bir cephesi, Dersim’in Ermeni sakinlerinin başlarına gelendir. Dersim Ermenileri, Dersim ve Ermeni kırımlarının acılı kesişim kümesini oluştururlar.
Gökyüzünü Kaybeden Kartal, Dersimli bir Ermeni ailenin, Hozatlı Gregoryan’ların anılarını ortak belleğimize sunuyor. 1895 katliamından ve 1915 soykırımından kurtulan fakat 1938’de Dersim’de kırıma uğrayan bir ailenin trajedisi... Ailenin hayatta kalan fertleri, on yılların ardından, yaşadıklarını anlatıyorlar.