Birkaç yıldır Ermenistan′ın sıkıcı gündemine bir şeyler oluyor. Eskiden Karabağ sorunu ile ilgili şablonlar, sözde Ermeni soykırımı, Gürcistan Ermenilerinin durumu, yıkılma tehlikesi ile yüzleşen kiliseler ve bu gibi tekrar konularla ülkelerinin gündemini meşgul etmeye çalışıyorlardı.

Ekonomik sıkıntılar, zorunlu göç, sosyal ve toplumsal sorunların giderek arttığı bir Ermenistan′da halk daha uyanık olmaya başladı galiba. Sivil toplum örgütlerinin katkılarıyla bilgilendirilen Ermeni insanı, artık çeşitli siyasi ve sosyal aktivitelerde bulunuyor.

Erivan′da bir park yeniden yapılandırılıyor ve Ermeniler organize bir şekilde buna tepki gösteriyor. Milletvekili bir oligarka ait restoranda bir doktor ölesiye dövülüyor ve halk ülkeyi ayağa kaldırıyor.

Kaçak inşaat konusunda alarm veriliyor, şaşkına dönen görevliler gerekeni yapıyor. İmza toplama kampanyaları ve diğer aktivitelerde bulunuluyor, mitingler düzenleniyor, sopalı polis müdahaleleri eskisi gibi etkili olmuyor. Bir de doğalgaz fiyatı konusunda Rusya dost kazığı atınca Ermenilerin sabrı iyice taşıyor.

Ermeni uzmanlar, söz konusu etkinlikleri ülkede yeni neslin yani gençlerin siyasi olgunlaşması süreci ile izah etmeye çalışıyorlar. Sol görüşlü yeni dönem Ermeni gençliği, ülkedeki haksızlıklara seyirci kalamıyor, ülkenin siyaset hayatında etkili bir güce dönüşüyor.

Aslına bakarsanız, Ermeni siyaset tarihi daha ilk başlarda sol düşünceden kaynaklanarak Marksist-Leninist temeller üzerine kuruldu. İlk Ermeni siyasi partileri konumundaki Hınçak Komitesi ile Taşnaksutyun Ermeni Devrimci Federasyonu, sosyal demokrasi ilkelerinden esinlenerek yola çıktılar. Belki de dönemin talebini tatmin etmek durumundaydılar. Zira daha ilk fırsatta değil aşırı sağcı, ırkçı bir parti olduklarını ortaya koydular.

Gerçi yeni nesil solculuk çok farklıymış. Kafkasya′nın siyasi geçmişine baktığınızda hep sağ partilerin ağırlıklı olduğunu görürsünüz. Geleneksel olarak etnik çatışmacı yapılarından dolayı sağ partilerin etkin oldukları bir Ermenistan′da siyasi sistemi bir şekilde değiştirecek ve gerçek sol düşünceyi temsil edecek yeni bir kuşağın yola çıkması manidardır.

Sözde değil özde solculuk hızla gelişiyor ama hükümet belirli tavizler karşılığında şimdilik gençliği kontrol altında tutmayı başarıyor. Rejimin dayandığı sütunlar çatlamadığı sürece küçük tavizler bir şey ifade etmiyor. Gerçi Facebook gençliği her an örgütlenerek sokaklara dökülebilir. İşte gerçek mücadele o zaman başlayacaktır.

Avrupa′yı etkisi altına alan “Yeni Solculuk” rüzgarı Ermeni toplumunu da baya etkilemiş anlaşılan. Çoğunluğu orta sınıf mensubu olduğu bilinen gençlik, romantik Avrupa solculuğunun peşinde koşuyor. Kimileri Nikol Paşinyan gibi aktif eylemcileri Che Guevara ile özdeştirerek Ermenistan′ı değiştirme mücadelesinin simgesi ilan ediyor. Tıpkı Türkiye′de Deniz Gezmiş ve 2 arkadaşının da hala konuşulduğu gibi...

Çevre koruma, adalet, sosyal güvenlik edebiyatı üzerine kitlelere seslenen eylemciler, şu ana kadar faşist ideolojilerini yeğleyen Ermeni siyasi hayatına damgasını vuruyor. Gençliğin ele aldığı konuların çeşitliliği kafaları karıştırıyor, mücadelenin hangi boyutlarda olacağı konusunda kafalarda soru işaretleri oluşuyor. Hareketi takip edenlerin örgütlenerek büyük bir siyasi güce dönüşme ihtimalleri vardır.

Görünen şu ki, 2013 cumhurbaşkanlığı seçimleri ve akabinde Erivan yönetiminin başı iyice derde girebilir. Gerçi yeni dönem Ermeni gençliğinin siyasi olgunlaşma sürecine girmesi baya zaman alacak gibi görünüyor.

Ceyhun Alekber