Bu toprakların insanlarını köksüzleştirmek istiyorlar.
“Hrant Dink’i unutturmayacağız” diyenler ısrarla bir gerçeğin üstünü örtüyor.
Hrant Dink’in siyasi duruşu hiç dile getirilmiyor.
Oysa…
Hrant Dink sosyalistti.
O büyük yürüyüşün; kardeşlik ülküsünün yoldaşlarından biriydi.
Ne yazık ki bugün; Hrant Dink neoliberal çevrelerin eline esir düşürülmüştür.
Evet Hrant Dink unutturulmayarak iyi yapılıyor ama diğer yandan onun politik yönü hatırlanmıyor bile.
Sürekli etnik kimliği öne çıkarılıyor.
Hrant Dink sadece Ermeni kimliğiyle anılabilir mi; anlatılabilir mi? Bu aslında ona saygısızlık değil mi?
Bu anlatım aslında bu topraklardaki kardeşlik duygusunu yok etmek isteyenlerin elindeki en önemli silah değil mi?
Bakınız…
Size bir başka Hrant’tan bahsedeyim:
Hrant Yegavyan!
Hrant Dink gibi o da Malatyalı’ydı.
Arapgir doğumluydu. 19 yaşındaydı. Tıbbiye öğrencisiydi. Sosyalistti. “Ermeni komitacı” olduğu iddiasıyla İstanbul Beyazıt Meydanı’nda 1915’te idam edildi.
Bu “Ermeni Komitacı”nın son sözü ne oldu bilir misiniz:
“Yaşasın Sosyalizm!”

Kürt kardeşe mektup

Bakınız…
Türk’ü aşağılayıp Ermeni’yi, Kürt’ü yücelterek kardeşliği sağlayamazsınız.
Duygusal sözlerle; büyük güçlerin gölgelerine sığınarak kardeşlik inşa edilemez.
Hrant Dink bunu biliyordu. Bu oyuna gelmedi.
Bakın 1 Haziran 2004’te Agos’ta ne yazdı:
“Yüz yıl önce Ermeniler bekliyordu İngiliz-Fransız ittifakını.
Şimdi Kürtler bekliyor Amerikan-İngiliz ittifakını.
Osmanlı topraklarında yüzyıl önce oynanan oyun bu kez Irak topraklarında sahneleniyor.
Hiçbir emperyalist ülke, bir milletin kara kaşı, kara gözü için onu kurtarmaya gitmez. O önce kendi çıkarını düşünür. İşine geldiğinde de anında satar, arkasına bile bakmadan çeker gider.
Nitekim, yüz yıl önceki o beklentiler, o umutlar Ermeniler açısından tam bir hüsranla sonuçlandı işte. Beklentinin gerçekleşmemesi bir yana, varlığını o zamana dek belli bir millet sistematiği içerisinde sürdürebilen Ermeni halkının büyük bir bölümü yok edildi; bir milletin kökünün kazınmasına vesile oldu. Koca halkın Anadolu üzerindeki tüm izlerinin silinmesine kapı aralandı.
İyisi mi sen gel ey Kürt kardeşim.
Sen gel şu işi bir bilene sor. Şu Ermeni kardeşinin bilirkişiliğine güven. Böylesi savaş ortamlarına güvenme.
Bil ki bu savaş ortamları zalimlerin nezdinde bitirilmemiş hesapların da kökten çözüme kavuşturulduğu tuzak fırsatlardır.
Bu tuzağa düşme…”
Bunları yazan Hrant Dink neoliberallerle aynı safta olabilir mi?

Sosyalistler’in yoldaşıydı

Hrant Dink’in safı belliydi:
O, Osmanlı Meclis-i Mebusanı’nda sosyalizmi savunduğu için dayak yiyen Erzurum mebusu Varteks Efendi’nin yoldaşıydı.
O, İstanbul’da idam edilen sosyalist Dr. Bene Torosyan’ın, yazar Keğam Topuzyan’ın, öğretmen Tovmas Tovmasyan’ın yoldaşıydı.
O, Beyrut’ta Spartakist hareketin kurucusu İstanbul doğumlu Artin Madeyan’ın yoldaşıydı.
O, Nazi infaz mangasının 1942’de Fransa’da kurşuna dizdiği Adıyaman doğumlu şair komünist Misak Manuşyan’ın yoldaşıydı.
O, 1944-47 tevkifatlarında yakalanıp ağır işkencelerden geçirilen TKP merkez komitesi üyesi Aram Pehlivanyan’ın yoldaşıydı.
O, Büyükadalı komünist bakkal Barkef Şemikyan’ın yoldaşıydı.
O, hayatları sürgünde geçmiş sosyalist Jak-Vartan İhmalyan kardeşlerin yoldaşıydı.
O, TKP’nin gizli çekmecelerini yapan marangozcu Sarkis Usta’nın yoldaşıydı.
O, 1 Mayıs 1977’de Taksim’de ezilerek ölen Garabet Ahyan’ın yoldaşıydı.
O, 1951 Komünist Tevkifatı’nda Ermeni olduğu için en ağır işkencelere uğrayan Hrant oğlu kalorifer tesisatçısı Vahe Damgaciyan’ın yoldaşıydı.
O, yüzbinlerce Türk, Kürt, Ermeni, Yahudi, Rum, Laz, Gürcü, Çerkez vs. sosyalistlerin yoldaşıydı…
Üç-beş neoliberal Hrant Dink’i bu yoldaşlarından koparamaz.
Soner Yalçın