PAZAR günü elime gazeteyi alınca şaşırdım.

Ekonomi servisindeki sevgili editörlerim Van’daki Ahtamar Adası’ndaki törenle ilgili yazımdaki tüm “Ahtamar” sözcüklerini “Akdamar”a çevirmişti.

Kendi açılarından yüzde yüz haklılar elbette.

Zira günlerden beri ayinle ilgili tüm haberlerde, gazete olsun televizyon olsun, Van’daki adanın adı “Akdamar” olarak geçiyor.

Oysa doğrusu Ahtamar.

Zira ada adını bir Ermeni efsanesinden alıyor.

Ki bu efsane Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü’nün ada ve kiliseyle ilgili verdiği bilgilendirme notunda mevcut.

Dün Kültür ve Turizm Bakanlığı’dan rica ettiğim bu bilgilendirme notu elimin altında.

Efsane kısaca şöyle:

Genç bir çoban adadaki keşişin kızı olan sevgilisine kavuşmak için gölde yüzerken boğulmuş.

Son nefesini verirken “Ah Tamar” diye haykırmış.

Ahtamar ne zaman Akdamar oldu tam olarak bilemiyorum.

İPŞİROĞLU’NUN KİTABI

Zira 2004 yılı, kasım ayında Van ve bu adayla ilgili yazımda “Ahtamar” demişim.

Kimse “Akdamar” diye bir düzeltme yapmamış.

2003 yılında da yayınlanan bir kitabın adı “Ahtamar Kilisesi - Işıkla Canlanan Duvarlar”.

Yapı Kredi Kültür Sanat Yayıncılık yayınları arasında yer alıyor.

Yazarı, felsefeci ve sanat tarihçisi Mazhar Şevket İpşiroğlu.

Yani 2003 yılında “Ahtamar” geçerli isim…

Akdamar’a ne zaman dönüştü? Ani Harabeleri’nin de Anı Harabeleri’ne dönüşmesi gibi.

Bence ortada tuhaf bir durum var.

Şöyle izah etmeye çalışayım.

Hatırlayacaksınız, Cumhurbaşkanı Gül’ün 2009 yılında Bitlis ziyareti sırasında Güroymak ilçesini Kürtçe adı Norşen diye anmasıyla başlayan tartışmalar vardı.

Tartışmalar sırasında Türkiye’de bir zamanlar 75 bin yerleşim biriminden 30 bininin adının değiştirilmiş olması da gündeme gelmişti.

Köylere eski isimlerinin iadesi de konuşulmuştu.

Bunlar iktidar partisinin önemle üzerinde durduğu “demokratikleşme” yönündeki adımlar.

Tabii Pazar günkü ayin de öyle.

Peki böyle bir adımlar söz konusu iken “Ahtamar” gibi isimlerin değiştirilmesi kimin işi?