SUİKASTA kurban giden gazeteci Hrant Dink, geçen hafta yine gündemdeydi. Bu kez cinayete kadar giden ihmaller zinciri değil, hükümetin AİHM’ye gönderdiği savunma yankılanıyordu medyada.

Dink, bir yazısında “Türklüğü tahkir ettiği” gerekçesiyle mahkum edilmesi üzerine Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’ne başvurmuştu. Bu başvurudan bir hafta sonra öldürülünce bu kez eşi Rakel, kızları Delal ve Sera, oğlu Arat ve kardeşi Hosrof Dink, “Hrant Dink’in polis ve jandarmanın suikast hazırlığını bilmesine rağmen öldürüldüğü”nü belirterek AİHM’ye başvurdu. Mahkeme bu iki davayı birleştirerek hükümetten savunma istedi.

Hükümetin hazırladığı savunma, 14 Ağustos’ta Vatan gazetesinde “Nazi lideriyle bir tuttular: AİHM’ye vahim savunma” başlığıyla yayımlandı. Kemal Göktaş imzalı bu haberin ardından hükümetten peş peşe açıklamalar geldi.
Dışişleri Bakanlığı’nın bu haberleri “yakışıksız ve haksız bulduğu” açıklaması 16 Ağustos’ta, Cumhurbaşkanı ve Adalet Bakanı’nın konuyla ilgili sözleri 17 Ağustos’ta, Cumhurbaşkanının Hrant Dink’in kardeşi Orhan Hosrof Dink’i daveti 21 Ağustos’ta Hürriyet’te yer buldu.

Emine Karalı adlı bir okur, Hürriyet’in bu haberlerinden tatmin olmamıştı. “Hrant Dink davası için Türkiye’nin gönderdiği savunmada ne deniliyordu? Hürriyet okuru olarak bunu bir türlü öğrenemedim. İçeriğini aktarmadığınız bir yazıya karşı bu kadar savunma yayınlamanın mantığını açıklasanız” diyordu.

Gerçekten ilk günkü haberde hükümetin AİHM’ye gönderdiği savunmanın içeriği yer almamıştı. İki nci ve üçüncü haberlerde de sadece “Savunmada, Dink’in yazısı ile Neo Nazi Kuhnen’in davası arasında benzerlikler kurulduğu” bilgisi veriliyordu. Savunmayla ilgili başkaca bir ayrıntı yoktu gazetemizde.

Okur Temsilcisi olarak okurun haklı olduğunu düşünüyorum. Hürriyet okurunun kendi gazetesinde haber olan bir gelişmenin geçmişini de yine kendi gazetesinde bulabilmesi gerekir. Okurların her sabah bütün gazeteleri okuduğu varsayımıyla hareket edemeyiz.

Hürriyet okurları için özetleyeyim: Hükümetin AİHM’ye gönderdiği savunmada, Dink’in yazısıyla bir Neo-Nazi liderin yazısı arasında paralellikler kurularak Hrant Dink’in mahkûm edilmesinin ne kadar “haklı” olduğu anlatılıyordu! Onunla da kalmıyor, Dink’in öldürülmeden önce koruma istemediği, polis ve jandarmanın ihmaller zinciriyle ilgili soruşturmalar açıldığı belirtilerek Dink ve ailesinin açtığı davaların reddedilmesi gerektiği savunuluyordu. Öyle ağır bir yüktü ki bu metin, hükümet bile kendi savunmasını eleştirmek durumunda kaldı.