Մեր Զաւակները Եւ Մենք. Ամանորը Դարձնել Ներընտանեկան Տօն, Ուր Ցուցադրականութիւնը Տեղ Չունի

Ամանորի նախօրեակին մենք կը լեցուինք նոր յոյսով, կը վերապրինք տօնին խորհուրդը եւ կը մաղթենք, որ գալիք տարին իրեն հետ բերէ աւելի լաւ ու պայծառ օրեր:

Այս օրերուն, երբ Արցախի պատերազմին պատճառած վէրքերը չեն սպիացած, մեզմէ շատեր կը քննարկեն` յարդարե՞նք տօնածառ, անակնկալ նուէրներով ուրախացնեն՞ք մեր երեխաները, պատրաստե՞նք համադամ տօնական ուտեստներ- թէ՞ հրաժարինք այս բոլորէն, երբ անդին…

Տուեալ հարցերուն թեր ու դէմ պատասխաններ փնտռելու փոխարէն` նախ հարկաւոր է ընկալել Նոր տարուան բո՛ւն խորհուրդը:

Ամանորի խորհուրդը:

Ամանորի պատրաստութեան հետ կապուած աղմուկը աւելի շատ է, քան ինչ որ պէտք է ըլլայ: Իսկ հոսկէ կարելի է ընել հետեւութիւններ, թէ ինչ ի մտի ունի իւրաքանչիւրը` Ամանոր նշելու կամ չնշելու կոչ ընելու պարագային:

Մեր հասարակութեան մէջ կայ ստուար զանգուած մը, որ ամանորեայ օրերուն կարեւոր կը համարէ ճոխ սեղանը, թանկարժէք նուէրները հագուստ-կապուստը, այլ խօսքով, կը փորձէ մրցիլ իրեն նմաններուն հետ եւ զարմացնել բոլորը: Ասիկա կարելի չէ Ամանորի նշում համարել: Ամանորի իրական խորհուրդը, ցաւօք շատերը կորսնցուցած են…

Երանի գոնէ այս տարուան Ամանորը բոլորին տայ հայրենիքին դերը գիտակցելու, վերագնահատելու, վերարժեւորելու հնարաւորութիւն: Նման հնարաւորութիւն մը կ՛ըլլայ բացառի՛կ, քանի որ ափսոսանքը, ցաւը, հպարտութիւնը եւ յոյսը կը միախառնուին` տալով մեծ ուժ դէպի առաջ նայելու եւ մանաւանդ նոր սերունդին մէջ պարտուողի, զոհի տիպարներ չձեւաւորելու համար:

Հետեւաբար տօնածառ յարդարելը պէտք է դիտել ոչ թէ որպէս խրախճանքի մէկ մաս, այլ` անոր մէջ տեսնել երբեմնի ծառի խորհուրդը:

Ամանորի նախօրեակին ի՞նչ սորվեցնել երեխաներուն:

Այս շատ խորհրդաւոր տօնին առիթով պէտք է երեխային սորվեցնել` շնորհակալ ըլլալ, գնահատել ժամանակը, տեսնել Ամանորի իսկական կողմը: Անհրաժեշտ է Ամանորը դարձնել ներընտանեկան հաւաքոյթ, ուր ցուցադրականութիւնը տեղ չունի:

Ծնողները պիտի սորվեցնեն եւ մղեն երեխան վերլուծելու նախորդ տարին իր լաւ եւ վատ կողմերով յիշել ուրախ պահերը, բայց նաեւ` զգալ եւ բաժնել ուրիշներուն ցաւերը, մասնակցիլ կարիքաւոր գաղթական ընտանիքներու, սահմանապահ քաջ զինուորներու եւ տուժածներու համար ծայր առած որեւէ նախաձեռնութեան:

Շատ բնական է, որ իւրաքանչիւր ծնող կը փափաքի իր երեխային Ամանորը դարձնել տօն, բայց առնուազն այս տարի իրենց նուէրներով ըլլան համեստ եւ չափաւոր, սորվեցնեն իրենց երեխաներուն` գոհանալ ստացածով, շեշտը դնելով ոչ թէ նուէրի չափին, քանակին կամ արժէքին, այլ մատուցման ձեւին եւ նպատակին վրայ:

Այս բոլորը իրականացնելու համար նախ եւ առաջ մեծերը օրինակ պէտք է ծառայեն փոքրերուն, Ամանորը նշելու հարցով մրցակցութեան արշաւներէն հեռու մնան, չհամեմատուին ուրիշներու հետ, չիյնան դիմատետրերու լարած ծուղակին մէջ եւ շեշտեն կարեւորութիւնը ոգեղէն արժէքներուն: