“Başınıza bir taş düşsün, işte buna dert denir! Ama ayıp, rezalet, namussuzluk, hakaret ancak zarar vermesini isteyenlere zarar verir. Bir dert, onu duymayana bir dert değildir.”
Duymamak bir dert olmadığı gibi, kimi zaman söyleyene-söylenene verilen en samimi cevaptır da.
Birileri, bu topraklarda her zaman isminizin kökünü ve soyunuzu kurcalayabilir; buna dair onlarca soru üretip, usulca veya kabaca, ‘normal’ olmadığınızı ima edebilir. Siz de, verebileceğiniz en basit yanıtla, normalliğin göreceli olduğunu ve ‘garip olmak’ ile ‘garip bulunmak’ arasında bir nitelendirme farkı olduğunu hatırlatabilirsiniz. Hem de, hiç bu meseleleri dert etmeden, aynı dili kullanarak... Tıpkı, Işık İlköğretim Okulu 5. sınıf öğrencisi Liana Kamar’ın yaptığı gibi.
İsmi hakkında kendisine yöneltilen soruları, “Ermeni’yim, ondandır, size garip gelebilir” diyerek yanıtlayan Liana Kamar’la isimler üzerine söyleştik.
İsminizin anlamıyla başlayalım; ne demek ‘Liana’?
İyi şeylerle dolu olmak demekmiş.
Ne gibi iyi şeylerle?
Bereketli şeylerle, insanlara fayda sağlayacak şeylerle, olmazsa olmaz şeylerle... Yani enerji, su, güzellik; böyle şeylerle dolu olmak.
Hangi dilde bu anlama geliyor?
Hangi dilde bilmiyorum. Fakat ‘liori’, Ermenicede dolu olmak demek, bu yüzden sanırım o anlamıyla ilgili, oradan geliyor.
Ermenice biliyor musunuz?
Anaokulunda öğrendim biraz, oradan bildiğim birkaç şey var. Ama biri Ermenice konuşsa çok iyi anlayacağımı düşünmüyorum.

Liana ismini sizin için kim seçmiş?
Annem galiba.
Neden bu ismi seçmiş?
Seçmiş... Annemin bana koymak istediği başka isimler de varmış, aralarından bunu seçmiş.
Siz bu seçimden memnun musunuz, isminizi seviyor musunuz?
Evet, hoşuma gidiyor. İnsanlar tarafından ilginç karşılanıyor. Ama ilk söylediğimde anlaşılması zor oluyor, söylenmesi zor oluyor. Ben de heceliyorum; “-li -a -na.” Heceleyince daha kolay oluyor ama yine de aksanda bir bozukluk oluyor.
İsminizi bozuk aksanla söyleyen insanlar, isminiz hakkında sorular soruyor mu?
Tanışma aşamasında, evet. Tanıştığım kişilere ismimi söylediğim zaman “Sen nerelisin?”, “Böyle misin, şöyle misin?” diye soruyorlar ama anlattıktan sonra sorun olmuyor.
Ne anlatıyorsunuz?
“Ermeni’yim, ondandır, size garip gelebilir” diyorum.
Ermeni olmak bir farklılık mı?
Yoo, öyle bir farklılık da yok açıkçası.
Okulunuzda da değil mi?
Çok da ilgi yaratacak bir şey değil. Bizim okulda üst sınıflarda da bir Liana vardı sanırım, oradan bu ismi duyanlar vardı. Zaten bu değiştirilecek bir şey değil. Bir de, arkadaşlarım için önemli olan insanların kişiliği olduğu için benim Ermeni olmamı pek de takmıyorlar.
Ermeni’nin ne demek olduğunu bilmeyen biriyle karşılaştınız mı hiç?
Yok, o kadar da değil!
İstanbul’da bir Ermeni okuluna gitmek ile sizin okulunuza gitmek arasında fark var mı?
Çok büyük bir fark yok. Ermeni okulunda olsam Ermenice öğrenecektim. Bir de, bazen derslerde, anlatış şekillerinde ufak farklar oluyor. Annemler beni bu okula göndermeye karar vermişler. Neden böyle karar verdiklerini hiç sormadım. Ermeni okuluna gitmeyen, Türk okuluna giden Ermeni tanıdıklarım da var – gerçi şu an bana “Say” deseniz hemen aklıma gelmez ama... Benimkisi gibi bir okulda okumak güzel oluyor, öbür türlü hep aynı çevrede olmak sıkıcı olabiliyor. Orada hep birbirine benzeyen insanlar var. Okula ilk başladığımda hiç alışık olmadığım bir çevre vardı, şimdi 5. sınıftayım, alıştım ve seviyorum. 8. sınıfa kadar burada devam edeceğim, sonra TEOG sınavlarına gireceğim.
‘Liana’ adında başka birini tanıyor musunuz?
Arkadaşımın bir arkadaşıyla tanışmıştım. Bir de, dediğim gibi, bizim okulda bir kız varmış, ama onun nereli olduğunu bilmiyorum.
Dizilerde, filmlerde, romanlarda rastladınız mı kendi isminize?
Hiç! Sanırım en az kullanılan isimlerden biri benimki, çünkü şu ana kadar hiç duymadım. Bu hep ilgimi çekmiştir, acaba neden hiç kullanılmıyor diye düşünürüm.
Siz hiç birine, bir hayvana isim verdiniz mi?
Hayır. Köpeğim olsun istiyorum ama annem “Biraz daha büyüdüğünde kendi evine alırsın” diyor.
Alırsanız ismini ne koyarsınız?
Aslında köpeğimin cinsine göre düşünüyorum. Bir köpeğim oldu diyelim, ona yakışacak bir isim olmasını istediğim için önce biraz köpeği tanırım. Sonra cinsine, tipine bakarım.
İnsanlarda genelde öyle olmuyor...
Evet. Ben de çocuğum olsa ne yapardım… Sanırım şunu: Ben doğmadan önce annemin bana vermek istediği isimler varmış. Onlardan birini seçebilirdim. Ben bebekken annemin benim için tuttuğu bir günlük varmış, onun içine her şeyi yazmış. Oradan olan isimlerden birini seçmek mantıklı geliyor, içlerinde hoşuma giden isimler de var. Duygusal da bir şey biraz. Böyle...

Agos�

�