Npırkert bölgesinde bulunan şehir. Kağirit (Batmansu) Nehri’nin sağ kolu olan Nıpırkert (günümüzde Farginsu veya Silvan) Deresi kıyısında, Amid’in (Amit, Tigranakert, Diyarbekir, Diyarbakır) yaklaşık 80 km. kuzeydoğusunda bulunmaktaydı.

Myafarkin veya Nıpırkert (Diyarbakır`ın İlçesi)
Npırkert bölgesinde bulunan şehir. Kağirit (Batmansu) Nehri’nin sağ kolu olan Nıpırkert (günümüzde Farginsu veya Silvan) Deresi kıyısında, Amid’in (Amit, Tigranakert, Diyarbekir, Diyarbakır) yaklaşık 80 km. kuzeydoğusunda bulunmaktaydı. Arme-Şubria ülkesinin Nihiriani başkentiyle özdeşleştirilmektedir. Ermenistan’ın 387 yılındaki bölünmesiyle Roma İmparatorluğu’na geçmiştir. V. yüzyılın ilk yarısında inşa edilmiş olan surlar, İmparator I. Jüstinyen tarafından genişletilip çift sıra ön-surlarla donatılmıştır (şehir, İmparator Jüstinyen’in şerefine, kısa süreliğine Jüstinyenupolis olarak adlandırılmıştır). Arap egemenliğinden sonra (VII. yüzyılın ilk yarısı) şehir Miyafarkin, Muharkin vs. olarak anılmıştır.

Nıpırkert, XVI. yüzyılda Osmanlılar tarafından ilhak edilip Diyarbekir Vilayeti’nin Miyafarkin Sancağı’nın (XX. yüzyılda Sılivan Kazası) merkezine dönüştürülmüştür.

Nıpırkert-Miyafarkin, 1914’te, 4200’ü Ermeni olmak üzere 9 binin üzerinde nüfusa sahipti. Süryaniler de şehir nüfusunda önemli bir yer tutmaktaydı. Ermenilerin 2 kilisesi Surp Sarkis ve Surp Stepanos kiliseleri ve okulları vardı. Genelde zanaatlar (dokumacılık, şalcılık), ticaret ve bağcılıkla uğraşıyorlardı.

V. yüzyılda inşa edilmiş olan Surp (Aziz) Martirosats (Metropolit Surb Maruta’ya atfedilmektedir) ve Surb Astvadzadzin Meryem Ana bazilik kiliseleri, kale surları ve burçların yıkıntıları ile acem camii şehirde hâla korunmaktaydı.

Nıpırkert-Miyafarkin Ermenileri 1915’te tehcir edilip katledilmişlerdir.

Nıpırkert, günümüzde Silvan olarak adlandırılıp Diyarbekir sınırları içinde bulunmaktadır.

Bölgedeki Ermeni köyleri:

Zerre-Güçlü: 20`inci yüzyılın başında Ermeni yerleşimi. 19`uncu yüzyıl sonunda nüfusu 80 hane Kürtçe konuşan Ermenilerden ibaretti. Eprigyan`a göre kilise ve okul yoktu, ancak yılda bir kez ziyaret eden Ermeni rahibi vaftiz ve nikâh törenlerini yapardı.

Gündüz: 20`inci yüzyılın başında Ermeni yerleşimi.

Übasamak: 20`inci yüzyılın başında Ermeni yerleşimi, Surp Daniel kilisesi vardı.

Bakuz -Onbaşılar: 20`inci yüzyılın başında Ermeni yerleşimi. Eski Ermeni köyü olup tarih boyunca marangozluk meslekleri ile ünlüdürler. Köydeki Ermeniler marangozluğu Kürtlere de öğretmişlerdir. Halen Silvan ilçesinin tüm marangozları bu köydendir.

Boşat-Boyunlu: 20`inci yüzyılın başında Ermeni yerleşimi. Köyün yarısı Ermeni, yarısı da Badikan aşireti Kerran kabilesi mensuplarına aittir. Ermeni ailelerden köyde kalanlar Müslüman olmuştur. Köyde Roma dönemine ait Boşat Kalesi mevcuttur.
aykiridogrular.com