”Dirilt dilini, ey okuyan, dilsiz millet olunmaz hiç bir zaman.”

Hepimizin malumudur ki, anadilimiz olan Batı Ermenicesi yok olma tehlikesi altındaki diller arasına alındı ve bunun manası, maalesef yüzyıl içinde bu dili konuşan pek kişi kalmayacak olarak açıklanıyor.

Diaspora tabir edilen Hay topluluklarında olduğu gibi, Atayurdumuz olan bu memleket topraklarında yaşayan biz, elli altmış bin Hay cemaati de aynı hayati sorunlardan muzdaribiz.

Nüfusumuz eriyor… Anadilimiz hızlı bir biçimde zayıflıyor… Karışık evliliklerimiz coğalıyor.

Cemaat hayatımız, sosyal hayatımız pek de huzurlu sayılmaz. Tespit edilmesi ve çözüm yoluna sokulması gereken pek çok sorunumuz var. Bu sorunlar bu cemaat üyeleri tarafından çözülecek ki bin yıllardır yaşayan ve bizlere aktarılan bu büyük, tarihi kimlik ve onun zengin ve bereketli kültürü bizler tarafindan bizden sonraki Hay nesillerine aktarılsın. Bizim milletimize, kimliğimize karşı olan yegane sorumluluğumuz budur.

Kimliğimizin ve kültürümüzün en büyük zenginliği anadilimizdir. Yalnızca milletimize ait bize özel bir alfabemiz var. Gerçekten çok zengin ve güzel bir dilimiz var. Bu dilin yüzbinlerce sene, sahibi olan milletimiz tarafından yaşatılmasını sağlamak zorundayız. Anadilimizi yaşatmanın ve nesillerce korunmasının yegane yolu onu kullanmaktır.

Anadilimizi konuşan bir cemaat olmalıyız. Evlerimizde, aile içinde anadilimizi kullanmalıyız. Okullarımızda, kiliselerimizde, derneklerimizde anadilimizle konuşmalıyız.

Anadili öğrenmenin esas yeri ailedir. Doğan Hay çocuklarımızla ilk günden anadilimizle konuşalım. Okul buna başlamak için geç bir dönem. Elbette bu sorunun halledilebilmesinin en önemli vasıtası okullarımız, ama her biri Hay okullarından mezun genç ailelerimiz yavrularıyla doğduğundan itibaren Hayeren konuşmalıdır.

Ayrıca maalesef Hayeren gazetelerimizin okunma oranları çok ama çok düşük. Bu gazeteleri takip etmek anadilimizi öğrenmek, geliştirmek açısından çok büyük bir önem arz ediyor. Bu günlük Hayeren gazetelerimizin okullarımız vasıtasıyla evlerimize sokulmasının ve okunmasının sağlanmasının anadilimiz açısından çok yararlı olacağı açıktır.

Anadilimizi korumak ve yaşatmak, bizim gibi azınlık cemaatlerinin varlığını koruyabilmesinin en önemli gereklerinden biridir.

”Dirilt dilini, ey okuyan, dilsiz millet olunmaz hiç bir zaman.”

Akunq.net