Ստամբուլում երեկ կայացավ ՀՀ վաստակավոր արտիստ Նունե Եսայանի համերգը:

Թե ինչն էր ստիպել երգչուհուն նման քայլի գնալ, պարզից էլ պարզ է` փողը: Մեր տեղեկություններով, երգչուհին մեր թշնամի պետությունում համերգ տալու դիմաց ստացել է 13 հազար ԱՄն դոլար:

Ինչպես ասում են` գործը մնում է գործ, իսկ թե ինչ սրտով է երգչուհին գնացել Թուրքիա և այնտեղ եռանդուն երգել ու պարել` այլ հարց:

Համերգ տալը դեռ բավական չէ, Նունե Եսայանը թուրքական Hurriyet daily-ին տված հարցազրույցում «բոցաշունչ» հայտարարություններ է արել և Թուրքիային բարեկամության մեսսիջ ուղարկել:

«Այո, սահմանը քաղաքական նկատառումներով փակ է, բայց մեր սրտերն են բաց: Հայերը Ցեղասպանությունից մնացած մեծ սպիներ ունեն, սակայն դա մեզ չի խանգարում նայել ապագային»,- հայտարարել է Նունե Եսայանը:

Իսկ ու՞մ առաջ է իր սիրտը բացած երգչուհին հայերիս անունից հայտարարություններ հնչեցնում. մի ազգի, որը 1.5 մլն հայերի կյա՞նք խլեց, մի պետության, որը զավթեց Արևմտյան Հայաստա՞նը, նրա, ով այժմ էլ ատելությամբ է լցված հայերիս հանդեպ և չի ընդունում հայերի կոտորածը...

Մի բան ակնհայտ է. մեր պապերին ու տատերին կոտորած ժողովրդի առջև հայերիս սրտերը երբեք չեն բացվի, եթե անգամ սահմանները բացվեն: Հայերիս սրտերը կհանդարտվեն այն ժամանակ, երբ Թուրքիան մեզնից ներողություն կխնդրի ու կընդունի Ցեղասպանությունը, կվերադարձնի մեզ Արևմտյան Հայաստանի բոլոր տարածքները, համապատասխան դրամական փոխհատուցում կտա, իսկ մենք ` հայերս կրկին կբնակվենք մեր հայրենի հողում` Արևմտյան Հայաստանում:

Ինչպե՞ս կարելի է նայել ապագային, երբ անցյալի վերքերը չեն սպիացել...

Հարգելի` տիկին Եսայան, գուցե ճիշտ կլիներ, որ փողը վերցնելուց հետո սուս ու փուս երգեիք ու նման հայտարարություններ չանեի՞ք, թե՞ այդ հարցազրույցի համար էլ եք վարձատրվել:

Փաստորեն 13 հազար դոլարի համար Նունե Եսայանը թուրքի առջև սիրտ է բացում: Իսկ եթե 50 հազար դոլար տայի՞ն...

Լուսինե Հովհաննիսյան